Ölüm sensizliğinin yankısı, derin mi derin,
Toprak ağlıyor, gökyüzü hüzünlü ve serin
Bir millet kan içinde, bir ümmet suskun,
Vicdanlar mı kurudu, mehamet mi soldu?
Gözlere mil mi çekildi, kulaklar mı sağır,
Dua yetmiyor, artık öfkeler ağırmı, ağır
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta