bir ülkenin iç yollarında yürüyordum
herhangi bir sonu yoktu yolumun
hangi dudağa değsem üşüyordum
kendini bulamamış adamlar bulurken
kadınlardan,çoçuklardan geçiyordum
hiç bir evin yoluna denk düşmeyecektim
pişmanlık derecesinde biliyordum
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
