Küçücük tomurcuk tum, açmadan soldurdular
Kurudum gül dalında, hiç mi hiç istemeden
Bahar rüzgarlarıyla, dallarımı kırdılar
Kopardılar dalımdan, suçumu söylemeden
Bir daha tutunamam, kolum kanadım kırık
Zamansız ayrılıktan, boğazımda hıçkırık
Sevgiyle gülen yüzüm, şimdi başka bir buruk
Sonbahar yaşıyorum, ilkbaharım gelmeden
Koptum artık bir kere, lalezar bahçelerden
Günlerdir korkuyorum, kuruyacağım neden
Bir daha iflah olmaz, yaralanmış bu beden
Ölüp gideceğim ben, bu dünyada gülmeden
Bir bulut üzerime, yağmur damlası atsa
Kuruyan bedenime, yavaş yavaş can katsa
Tekrar açan gülümü, bahçıvan alıp satsa
Görür müyüm bu günü, bir gün ben de ölmeden.
Zeynep Eroğlu 12 12 2012
Kayıt Tarihi : 12.12.2012 18:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!