Figüranlar toplanmış meyhanenin içinde,
Herkeste ceket gömlek kravatsız biçimde…
Suratlara lafım yok garibanlık ve yokluk,
Orhan Gencebayım’ım neredeyse bir çocuk…
Çünkü yetmiş yılların “Bir Teselli Ver’de,
Bakakalırım giden geminin ardından;
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Devamını Oku
Atamam kendimi denize, dünya güzel;
Serde erkeklik var, ağlayamam.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta