Bir Temiz Sayfa Şiiri - Mustafa Bulan

İlk nefes aldığında insanoğlu
Ağlayarak selam verir dünyaya!
Ancak ağlatarak bitirir yolu...
Gelirken giderken doyar acıya.

Sanki biraz nispet edercesine
İlk ağlarken birileri gülümser…
Son nefeslerinde ölürcesine
Yine ağlatır o gülümseyenler.

Bütün bunlar sıralıdır genelde;
Giden gider sesizce, sen ağlarsın!
Öç alamazsın gülenler gidende;
Sıran gelince sen de ağlatırsın!

Bir gün gelir, ellerini salarak
Dilin suskun, kaybedersin irtifa.
Derin sorguya girersin korkarak
Yanında yazılmış bir dolu sayfa…

Sen anlam veremezken bu kaosa
Yediğin haltlara yorarsın kafa.
Belki dersin, keşke yanımda olsa
Bir kalem, bir silgi, bir de boş sayfa...

Şile/02.07.2017