Dolaşsam da başıboş sokaklarda,
Nafile yaralı gönlüme.
Anladım ki uzakmış benden sevgiler,
Ne yaptığımı bilmeden,
Sensizliğime içtim işte yıldızlarla.
Bir tek seni sevdim ben,
Yanarak yıkılarak ve,
Her seni andığımda ağlayarak.
Ne sensizliğime alışabildim,
Ne de sevebildim doğan güneşi,
Anlam veremedim geçen zamana,
Anlayamadım gecenin karanlığını,
Bir geceyi aydınlatan yıldızları...
Bir tek seni sevdim ben,
İçimdeki mavi hüzünlerle,
İlerleyen zamanlar içinde,
Zamansızlıkları öldürerek.
Ve acıları sevdim ben,
Karanlığıma ortak olan yıldızları,
Bir yağmur damlasını istedim,
Gözlerimden süzülsün,
Oysa içime aktılar...
(02/06/2001)
Nurgün ŞallıKayıt Tarihi : 4.6.2001 18:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!