Dedem kendi topuğuna sıkmış,
Kan benden akıyor.
Yarayı ben iyileştiremezsem,
İş çocuğuma kalacak.
Dededen toruna geçen,
Sadece gözünün rengi,
Boyu posu olsaydı keşke.
Nasıl dersin şimdi ayrı ayrıyız.
Hepimizi topla ,
Günahı, sevabı ile
O bir tek insanız.
17.05.2020
Denizli
Kayıt Tarihi : 17.5.2020 17:07:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Epigenetik bilmi DNA bir bütündür ve atarın duyguları bizde tamamlanmak üzere yaşar der. atalarımızın ''dedesi erik yemiş torunun dişi kamaşmış '' sözünü doğrular nitelikte .

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!