Söylenecek bir sözüm kalmadığında
boşluk duyarım içimde
kendi kendimi bıçaklar ruhum.
Sanki uçsuz bucaksız
bir kuyuya çekilir bedenim
taşıması ağır gelir yüreğime
gerçek elbisesi.
Sana dün bir tepeden baktım aziz İstanbul!
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,
Devamını Oku
Görmedim gezmediğim, sevmediğim hiçbir yer.
Ömrüm oldukça gönül tahtına keyfince kurul!
Sade bir semtini sevmek bile bir ömre değer.
Nice revnaklı şehirler görünür dünyada,



Dünyadaki sorunun algı ve çözümü yolunda -bazen de- kendinden başlaması ya da kendini özne yapması gerekiyor insanın.Algılanırken dikkat edilmesi gereken ve yalnızca şiirsel bir güzellik sunmakla yetinmeyen bir şiir...Kutluyorum sayın şair...
Öyle zamanlar hep vardır. Olamasıda iyidir.İnsan kendini yeniden yoğurmaya çalışır.Şairsen sen sözleri bulursun en derin kuyularda- çıkarırsın- - saygılar selamlar..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta