Bir sonbahar gibiyim artık
Düşen her yağmur damlası gibi umutlarımda düşüyor yere
Rüzgarda savrulan bir yaprak misali savruluyor ruhum sağa sola
Sonbahara benzedi içim rüzgarlı sırıl sıklam ve buz gibi soğuk
Ağaçların yaprakları döktüğü gibi döktün sende beni dibine
Beni dökmene rağmen acımasız bir rüzgar gelene kadar bekliyorum dibinde
Bekliyorum öylece ne zaman uzaklaşacağımı bilmeden senden
Her ne kadar kendimi senin bir parçanmış gibi his etsemde
İlkbaharı özlem ile bekliyorum sana tekrar yakın olabilmek için
Bir kaç zaman sonra bana yine aynı şeyi yapacağını bilsemde
Senden vazgeçemiyorum ben benim için zararlı olsan bile
Sanki bütün var oluşum senmişsin gibi
Yağmur suları sadece sokakları değil içimdeki boşlukları da dolduruyor
Ağladığım zaman gizleyebiliyor dökülmek üzere olan göz yaşlarımı
Senin sıcak ellerin yerine soğuk bi titreme sarılıyor bütün bedenime
Ne garip bi şey sen yapabilecek iken bunları bir mevsimden beklemek
Cıvan arslan
Cıvan ArslanKayıt Tarihi : 15.11.2025 00:29:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir kadına deliler gibi aşık olan bir adamın son bahar mevsimi his etiği duygulara şiire dönmesi




Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!