Ay ışığı saçlarından damlıyordu
Karanlıklar şehrinin bulanık sularına
Ve içi ürpermeye durdu yakamozların
Keskin bir ayazın avuçlarında
Kıvranadururken yıldızlar
Bir can acısı sarmaladı çepeçevre dört yanı
Deniz kızıla boyandı sarı bir sonbahar gecesinde
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta