Bir Sonbahar Akşamı Şiiri - Menal Dakni

Bir sonbahar akşamı
Yazdan kalma yaralarımla
Şu esen rüzgarda savrulsam
Beni getirir mi sana
Ayın parıltısına dolan gözyaşlarım
Sızlatır mı katılamış mezar taşına dönen kalbini
Çığlıklarımda boğulsa hasretim
Sesini işitir misin
Acımda bile sen varken
Bu sensizlik sessizlik niye
Gözümü kapatamıyorum
Yokluğunla uyanacağım sabahlar doğum sancılarından beter
Sana ulaşamadıkça dokunamadıkça sözlere sarılıyorum
Dizlerimin arasında fısıldıyorum sana
Yoksa kulaklarında mı duymaz oldu
Yürüdüğün yollarda geziniyor ayaklarım
Bu denli yorgunken bedenim
Heryerde hayaletinle beraberim
Şiirlerimde de kaybolmassın değil mi
Yabancılaşmasın yüreğin yüreğime
Mesafeler miydi hikayenin sonunu yazan
Yoksa zamanın pervasızlıgı mı
Söyle ey sevdiğim söyle
Bize tekil sıfatı yakıştıran sen misin
Yoksa sensizliğin mi ?