Bir Sonbahar Akşamı
Bir sonbahar akşamı
Kıyıya vurmuş ümitlerim
Yüzü koyun uzanmışlar
Sanki derin bir uykuda gibi
Uğruma ne çok çabalamışlar
Meğer ne fırtınalar atlatmışlar
Usta bir denizci gibi
Meğer ben onlar sayesinde
Fırtınalara göğüs gerebilmişim
Bu vakitsiz gidişin ardından
Söyleyin nasıl durabilirim?
Kıyısında yollarını gözlediğim o denizde
Beklediğim fırkateyn yok artık
Belki derin bir uyku
Belki vedasız bir gidiş kim bilebilir?
Dalgalar hırçın hırçın vururken kıyıya
Ay beliriyor semada
Çoğu şeyden daha parlak bu gece
Daha göz alıcı
Gecenin karanlığına ümit olmuş
Daha umut verici sanki
Bilmem nedendir?
Her şey bitmedi der gibi..
Rüzgarın melodisi
Teselli ederken beni
Karanlığa gömülüyor ümitlerim
Bir daha yollarımız kesişmezmiş gibi
Ay yoluma ışık oluyor sanki
Güneşten daha parlak
Bana eşlik ediyor
Ümitlerin bana emanet der gibi
Sonraki durağı bilmeksizin
İstemeden veda ediyorum sizlere
Hayatta böyle değil mi biraz?
Bir anda, beklenmedik ve ümitsiz
Yorgun bedenim sadece temsili
Ruhum bedenimden yorgun iken
Sonbaharı önceki baharlara benzemeyen
Hissizce dökerken yapraklarını
Dalları eğrilmiş öylece duruyor
Kayıt Tarihi : 25.12.2020 17:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
