Hep hatırlanmaya mahkum sevdalarım vardı benim.
Hep unutulmaya mahkum bir yüreğim.
Hayalimde yaşattığım bakışlar ve hiç unutulmayanlar.
Bir sonbaharda kapattım kapısını sevdaların.
Bir akşam vakti düştüm yola gitmek istercesine.
Ve unutmak için hep hatırladıklarımı delicesine.
Bir sonbahar ıslaklığıyla sırılsıklam,
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir