"bir Sırrı Var Bu Halkın"

"Bir Sırrı Var Bu Halkın"

Yüzünde gül değil, halkın yüzü var,
Bir gözün mahpushane, bir gözün bahar.
Dilinde sözcük değil, yangınlar yürür,
Sırrı dedik mi, içimize düşer karar.

Kundakta bebekken duyar gibi olmuş,
Hakkın sesini, halkın susuşunda.
Bir şiir gibi durmuş tankın önünde,
Gül dikmiş hüznün en suskun ucuna.

Serseri mayın gibi değil,
Yürekten patlayan bir cümle o.
Ne zaman “umut” desen bir sokakta,
Bir çay ocağından çıkar sesi: “Hele dur hele...”

Yarısı gülme, yarısı acı,
Biraz mahpus, biraz da şair.
Kalem tutan eli de, yumruk olan dili de
İsyan ederken bile mahcup, naif.

Ey halk, ey sokak, ey sabah ezanı,
Ey annesinin elinde büyüyen çocuk!
Sırrı’sı çok bu ülkenin ama
Süreyya gibi geçen yok...

Nisan / 2025