Sevgiler vardı, parlak ışıklı şehrin,
karanlık duvarların dibinde kalan.
Sevgiler vardı, sıcak şehrin
soğuk köşklerinde, saraylarında yaşanan
Yaşamlar vardı, küçücük parmakların ucunda
özgürce dolaşan
Kaf önce hafif hafif düşüyorsun sonra
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
Devamını Oku
kızıl kızıl dağılıyorsun elimde kalıyor iki nokta
atıp kırmızı bir gül kalbimin tam ortasına
kaçıyorsun mevsimlerden mevsimlere
tahtı çalınmış bir padişahım oysa
kayboluşunu arayan hesapsız yolculuklarda
sevgi güzellik hamurudur şekil veren yürekler ister. bir şehri bir sokağı bir çiçeği bir insanı sevmek ne kadar özeldir. büyük şehirler artıkça sevgi pınarları kuruyor yanlızlıklar çepeçevre. göz yaşı nehirleri geçmiyor gönül topraklarında beslemiyor sevgiyi. her şeye gülüyoruz herşeyi maddiyatla ölçüyoruz. ve insanlığımız çürüyor için için.kaleme sağlık.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta