Sonsuz bir boşluk içinde
Tükeniyor en canlı seslerimiz
Bir güvercin kalkıyor
Yorgun göğsüm üstünden
Radyoda o tanıdık hüzünlü şarkı
Bunlar son demleridir bir ezginin
Belki de hiç çalınmayacak
Biliyorum ayıp ve mânasız
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Devamını Oku
Ama peşlerinden gidiyorum
Gezmeye çıktıkları vakit
Ana kız.
Utanır da belki
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta