Sen Deniz Feneri
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Devamını Oku
Hüzünlü bir kış günü başladı yolculuğun
Çocukluğun yıkık kentlerde
Ve kesme kaya caddeli ahşap evlerde geçti.
Okuma yazmayı öğrendiğin
Gazetelerdeki terör sayfaları
Bir omuzdu başımı dayacağım
İki çift gözdü karanlıkta bana parlayacak
Bir tek eldi ellerimi sımsıkı tutacak
Gecenin kör karanlığında gözyaşlarımı paylaşacak
İşte o gece sen yoktun yanımda
yaşanılacağı yerde yaşanılamamış...sevgiler...........
yürüdüm geceyle
içimin aykiriliklarinda sen vardin
yol boyu
avuç içlerinin sicakligi elimde
issiz ve sessizdi sokaklar
böceklerin viziltilari
deliyordu kulagimi
uzandim geceye
aydi yildizdi sendin gecede
tutmak istedigimde ellerini
yoktun
öptüm dudaklarindan
kanatircasina emdim
çigdem moru oluncaya kadar dudaklarin
bagindan üzümleri yerken
görmedi bagci
görmezlikten geldi belkide
gül bahcesine girdim
her ay yeniden acan
pembesinde gülün
incir içiydi
aç'dim gecede
tadina doymadim doyamadim
yedikce yedim geceyle
askti gecenin adi…
yazık etmiş o vefasız!
yanmaya değmesede yürek bu laf dinlemez
sevdaya düşmeye görsün kimse gem vuramaz.
hikayesi çok yaralayıcı hemd eo kadar ki, şiirin kendine bile gölge düşürüyor. çok üzüldüm...
Bu şiir ile ilgili 3 tane yorum bulunmakta