Bir Sen Gelmiyordun Şiiri - Bolat Ünsal

Şehir, pervasızca doluyordu
Penceremden odama.
Yıldızlar düşüyordu,
Avuçlarıma tane tane
Bir sen yağmıyordun!
Yüreğimde şimşekler çaksa da.

Ay kadehime doluyordu.
Dalgalar vuruyordu saçlarıma.
Kanım çekiliyordu köpük köpük,
Damarlarımdan derinliklerime.
Bir sen gelmiyordun,
Bir sen gelmiyordun bebeğim
Umutlarımı yoluna sersem de.

Açıktı kirpiklerim.
Kara gözlerin sevgilim,
Değmiyordu gözlerime...
Açıktı perdelerim,
Konmuyordun pencereme.
Vurgunum diyordum,
Hasretim diyordum,
Bakmıyordun yüzüme.
Bir sen görmüyordun,
Bir sen bilmiyordun
Deli divane gezsem de.

Bulutlardan kaçan,
Yağmur damlaları gibisin.
Dalından vakitsiz kopan,
Sarmaşık güller gibisin.
Diyar diyar uçan,
Göçmen kuşlar gibisin.
Bir sen durmuyordun,
Bir sen konmuyordun,
Yoluna engel olsam da.

Bolat Ünsal / Falezlerdeki Çığlık 2004