Gözü kapalı yürürken uçurumlara, sen çıktın karşıma
Bir duvar oldun sanki önümde, erdim huzura
Bilseydim bu kadar mutlu olacağımı, ki bilemezdim
Ta en başta seni sevgimden haberdar ederdim
Senin en acı halinde bile bir tatlılık var
Yanındaki neşem bu yüzden ey deli yar!
Ağlarken bile gülmekte senin gözlerin
İşte hep bu yüzden içi güler gözlerimin
Öyle umutluyum ki aşkından ve deli sevdandan
Seni kaybetmeyi kaybettim aklımdan
Ve öyle alıştım ki bu aşkına, bu deli sevdana
Ekmek gibi, su gibi müptelayım sana
Sen olmasan kim süslerdi böyle hayallerimi
Uykularımı en tatlı yerinde kim bölerdi geceleri
Kime kızardım ben, kim kızdırırdı beni
Kim yaşatırdı her şeye bedel böyle bir sevgiyi
Sabah kalktığımda baktım güneş doğmamış mı
Hemen gözlerin gelir aklıma, aydınlanır günüm
Moralim mi bozuldu, canım mı sıkıldı
Gülüşün hayalimde canlanır da, güler yüzüm
Her karşıma çıkanı böyle sevgili bilseydim
Bin sevgilim olurdu herhalde
Ama öyle biri olmalı ki, bini bir O etmemeli derdim
Sonunda buldum dediğimi, Allah kabul etti dileğimi
Bir araya gelse bini, bir sen etmez hiç biri...
Kayıt Tarihi : 2.5.2011 21:16:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (4)