Yel sevdamı duyunca, kuru kavak saz oldu,
Dağlara söyledim de, parça parça toz oldu,
Kışlar bile anladı, bahar oldu yaz oldu,
Bir sen anlayamadın, bir de kara gözlerin.
Manasız kelimeler dize oldu, söz oldu,
Yürek yandı tutuştu, alev oldu köz oldu,
yol kenarındaki
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.
Devamını Oku
yağmur mazgallarını
kumbara sanıp
harçlığımı atardım
bu yüzden en çok
denizden alacaklıyım.




Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta