Keşke Sonsuz Olsaydı Şiiri - Orhan Gülaçar

Yüreğinin kapısını açması için onu çok zorladım...
Öyle gelme misafir gel yoksa geri dönemezsin dedi .
Ruhunun dünyasına misafir olarak girdim...
Papatyalar, güller, menekşeler ve birbirinden farklı türde daha önce hiç görmediğim rengarenk çiçeklerle dolu bir vadiydi...
Doğanın tüm cömertliğini ve büyüsünü bir araya gelmişti kuşlar melodi gibi sesler çıkarıyordu
Kelebeğe dönüşüp tüm çiçeklere kondum!
İki gün boyunca özlerini içime çektim, dolaştım,
Sonsuzluğun derinliklerine inecek kadar zamanım yoktu !
Anladım ki ;
Dışarıya belki de sıradan biri gibi görünen bazı
insanların iç dünyaları ;
İçlerinde cennet bahçeleriyle şekillenmiş başka bir dünya taşıyordu !
En güzel mavi bir çiçeğe koza mı ördüm,
Sonra kendi boş dünyama geri döndüm.