Bir şahsiyet meselesi “ben” ile aramızdaki...
Duyguların sesini vicdanlı ceplerinde,
Taşıyor yanında biraz öfkeli,
Kör bıçakla bilenmiş gayrı genç benliğini bir sır misali,
Kaybediyor zamanla saygısız “ben” ile saygılı “siz” kişiliğini...
Arıyorum yaşlanmış, paslanmış bi hayli uyumsuz anahtarları,
Karakterin kayıp garip gardiyan ihtiyar kilidi
Ne zaman canım sıkılsa, aklıma geliyorsun
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Devamını Oku
Ve ne zaman aklıma gelsen, canımı sıkıyorsun...
Yani hep canım sıkkın, aklımdan çıkmıyorsun
Ya da hep aklımdasın, canımı sıkıyorsun...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta