Bir sancımanın, kan yüklü bir sancımanın kapı eşiğine dikilmişiz
Ağır kokular içinden süzülüyor
Turuncu bir ağustosu vuruyor burnumuzun devrilmek üzere olan direklerine
İnsanlık en kızıl hâliyle savuruyor hançerini başaklara
İncecik bir baharı kucakladığına kim inanır şimdi?
Kim savunur dişleri arasına sıkıştırdığı çitlembikleri?
Bu kez kapının ardından bir hayatın avazı yükselmiyor
Sana şiirler okuyacağım, gitme
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Devamını Oku
Güneşler doğacak yalnızlığımdan
sana bir ışık getireceğim
Büyük aydınlığımdan
Sana bir dolu umut getireceğim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta