Bir sabah uyandığında hatırlayacak mısın?
Hani sizin evde bir düğme kutusu vardı…
Annen telden çamaşırları toplayıp,
Yeşil sabun kokusunu odanın dört köşesine
Tertemiz yaydıktan sonra,
çan eğrisi tersten işlemekte
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Devamını Oku
tümlüğe eksik zamanlara kucak;
kırka iki kala keşfim
bir dehliz, beynimin çıkmazında...
uzaktan bakan benim
Hüzünlendim..
Küçükken,köyün toprak damlı evlerinin damlarına çıkar,bilye oynardık...düğmesine.
Babam bilye oynamamı istemezdi..Eski ve giymediği bir paltosu vardı ahşap dolabımızda,bir gün gizliden onun düğmelerini kestim...bıçağı iyi kavrayamayan minik ellerim kan içinde kalmıştı..doğramıştım parmaklarımı o heyecanla..İri iri kocaman düğmeleri kanlı avuçlarıma saklayıp gün boyu bilye oynadım...bereketliydi o günkü oyunum,hep ben ütüyordum düğmeleri.Ceplerim düğme dolmuştu...kanın bereketi vardı avuçlarımda...Offf..nasılda hüzünlendim şimdi.Off'umda avuçları kan içinde bir çocuk hüznü..Çok yalın ve güzel olmuş.(bence)
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta