Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Hani o verdiğin sözler ne oldu
O zaman dediğin orada kaldı
Yazıkki muhibbi ihtiyar oldu
Sanki bir gül gibi solduda geçti
kurşuna dizseler ölmezdim ben
kurşun gelirdi güllerle
eve ben yalnız dönmem deyince
ben bu gece sanki öldüm ben
yanıyor acıyor yüregim
yaktı viran etti yüregim
şimdilerde ben yaşayan bir ölüyüm
yüregimle kutluyorum abimin yüregini
saygılarımla nejla özkan
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta