Yine şafak söktü
Sokaklarda bir telaş
Ağır adımlar hızlanıyor yavaş,yavaş
Koşuşturmaya başladı vatandaş
Kimi sağa.,kimi sola
Çarpmamak için karşımızdakine
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
'' hayatın sıkıcı yönü bunlar oysa güzellikler öyle çok ki farkedebilirsek eğer...''
'Telaştan selam vermiyoruz birbirimize' Artık insanlar insanlığı da unuttu değil mi sevgili kardeşim. Selam verirsin bir türlü, vermezsin bir türlü. Şiiriniz bende bunları çağrıştırdı. Ama siz telaşı ve robotluğumuzu işlemişsiniz çok da iyi etmişsiniz. Tebrikler ve başarılar dileğimle.
Suna Doğanay
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta