Bir Rüyaymış Şiiri - Sedat Kesim

Gökyüzü sırılsıklam olmuş
Yeryüzü maviliğini çalmış belli ki
Bu benim bildiğim dünya değil
Yalnızlığım durur mu o yine bende baki

Karşımda yine o sarhoş kadın
Gece nerde söndürdü feneri bilinmez
Ağzında akşamdan kalma bir küfür her zaman ki gibi
Yalnızlığım durur mu o yine bende baki

Işıkları yanıyor bir yandan otellerin
Sabaha dek ışıkları
Her bir odasında farklı bir hayat
Ne gündüzleri belli ne akşamları
Kandilleri sönmüş yürüdüğüm sokakların
Köpekler havlıyor karanlıktan anlıyorlar sanki
Yalnızlığım durur mu o yine bende baki

Ve nihayet penceremde sabah oluyor
Uyanıyorum kan ter içinde öylece
Neydi bu korkulu düş
Bu neyin yansımasıdır bilinmez
Oysa tek gerçek yalnızlığımdı
Evet bunu kimse inkar edemez