Bir Ruhun Yolculuğu Şiiri - Doğan Çeçen

Sessiz bir gece yarısı,
Karanlık örtüsünün altında,
Bir ruh uyanır derin uykusundan,
Yavaşça, ağır ağır kalkar bedeninden.

Adımlar atar bilinmezliğe doğru,
Karanlıkta bir ışık arar umutla,
Her nefeste biraz daha hafifler,
Zincirlerinden kurtulur, özgürleşir.

Gözlerini kapar, görür her şeyi,
Yaşadıklarını, sevdiklerini, acılarını,
Ve anlar ki ölüm, bir son değil,
Yeni bir başlangıç, sonsuz bir yolculuk.

Rüzgar gibi esip geçer zamanın ötesinde,
Denizler, dağlar aşar sessizce,
Kendini bulur bilinmez bir diyarda,
Orada hayat, hiç bitmeyen bir masal.

Yolculuk bitmez, çünkü ruh sonsuzdur,
Bir anlık bedenle sınırlı kalmaz,
Sevgiyle, ışıkla örülür yolu,
Ve sonsuzlukta var olur gerçek anlamıyla.