Bir Resim Yapabilseydim Şiiri - Handan Koca

Eğer bir resim yapabilseydim şimdi,
Alırdım elime fırçayı kalemi,
İlk önce beni kıran dudaklarını çizerdim.
Sonra dudaklarından çıkan kelimeleri kurşun yapıp,
Kalbime nasıl sapladığını görmeni isterdim.
Söylediğin sözlerin canımı nasıl yaktığını bil isterdim.
Eğer bir resim yapabilseydim şimdi
Ufukların ardını çizerdim sana
Orda saklanan hayallerimi görüp imrenmeni isterdim
Eğer bir resim yapabilseydim şimdi,
Senin bedeninde bir deprem yaratıp,
Fay hatlarının kalbinden geçmesini sağlardım.
Vücudunun her bir parçasını bir yere savururdum.
Oturduğun yerden parçalarını gör,
Fakat parçalarını toplayama isterdim.
Atacağın her adımda yaşadığın depremin şoku ile,
Bana geleceğinden kork isterdim.
Sonra rüyalarına girip seni o tatlı uykundan sıçratmayı,
Benim her gece yaşadığım,
Ufak şiddetli depremleri yaşamanı isterdim.
Eğer bir resim çizebilseydim şimdi.
Hayallerini bir ağacın dallarına asar,
Sonra bir başkasının o ağacı kestiğini görmeni isterdim.
Sonra senin şehrinde bir yangın çıkartıp,
Şehrin bütün sularını keserdim.
Bütün sevdalarının gözlerinin önünde yanmasını
Seninse elinden bir şey gelmeden,
Öylece yanan sevdalarına bakmanı isterdim.
Eğer bir resim yapabilecek kabiliyetim olsaydı.
Sana kavuşmanın verdiği sevinci çizerdim.
Beyaz bir güvercin olup gökyüzüne süzülmeyi,
Sen nerdeysen oraya uçmayı isterdim.
Sonra senin eline bir sapan verip,
Seni yaramaz bir çocuk yapardım.
O güzel kuşu nasıl vurduğunu kendi gözlerinle görmeni,
Ve biraz olsun üzülmeni isterdim.
Eğer bir resim yapabilseydim şimdi
Seni yine bir çocuk yapar,
Bu kez senin eline oyuncak bir kalp verirdim.
Sonra oyuncağını kırardım.
Sen ağlayarak yere düşen parçaları toplamaya çalışırken,
Kendi halini görüp, nasıl bir vicdansız olduğunu anlamanı isterdim.