Bir ozan ve bir ağaç.
Kelimelerin yatağında
Gece yorganının altında
Kimseler bilmeden sevişen
(Ben senin ağzınla sevişirdim, gecemden ter damlardı. Gündoğumuna değin senin nefesini solur, senin kalbinle yaşardım. Parmak uçlarıma dek hissettiğim senin ürkek yalnızlığındı.)
Gördüm o ağacı
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,