Bir onulmaz derde düştüm gönlü sarmış bin cefa
Gözlerinden aşkı içtim ömrü ettim yar heba
Geçti günler gelmiyorsun sürmedim ben hiç sefa
Gülde yokmuş, elde yokmuş, sende yokmuş hiç vefa
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
