Bir Ömürlük Hasret (babam )...

Bir zamanlar küçücük bir çocuktum,
Dizlerim yara, yüreğim umut doluydu.
Sen bir dağ gibi dikilirdin önümde,
Korkularımı susarak boğardın içimde.

Avucunda dünya kadar güven vardı,
Bir bakışın yeterdi geceye meydan okumaya.
Gülümsemenle bahar açardı içimde,
Sustuğunda biraz eksilirdi dünya.

Kırık bir salıncakta, rüzgâra karşı,
Seninle gökyüzüne savrulurdum usulca.
Gözlerindeki yorgunluğu anlamazdım,
Meğer sen, omzunda yılları taşırmışsın.

Çalıştın, ter döktün, hiç şikâyet etmeden,
Dilin değil, gözlerin anlatırdı sevgini.
Oyuncaklarım olmadı her zaman belki,
Ama senin varlığın, her şeye bedeldi.

Zaman geçti… büyüdüm… yollar uzadı,
Sesin artık telefonda yankılanıyor.
Yine Kendine dikkat et diyorsun sessizce,
Ben İyiyim diyorum… ama içim özledim diyor.

Bayramlar eksik, sofralar sessiz,
Torunların gözleri seni soruyor bana.
Bir fotoğrafın var başucumda hâlâ,
Gözlerinde hem hasret, hem dua var.

Keşke şimdi yanımda olsaydın,
Başımı omzuna koyup susabilseydim.
Bir daha Anlasaydın o eski günleri,
Ve ben ağlamadan dinleyebilseydim.

Eğer hâlâ hayattaysan,
En büyük armağansın bana bu hayatta.
Geç olmadan sarılırım sana sımsıkı,
İyi ki varsın babam, derim yüreğimle.

Bugün Babalar Günü…
İçimde bir çocuk hâlâ seni arıyor.
Bir yanım hüzün, bir yanım minnetle dolu,
Ama kalbim, daima seninle —
Bir ömür boyu…