Bir ömür daha mı gerek?

Bir ömür daha yaşamak gerek
Bir kadeh daha ayrılık içmek
Bir daha aşık olmaktır belki
Bilmem hikmetini ne gösterir
Bu kısa ve tatsız ömürde göremediğim
Yalnızlığın.

Velev ki kardelen, doğduk yeniden
Atlattık on beş yaşı birden
Sonra karşılaştık yine o arka koltukta
Vuruldum yine dudaklarının birbirine değmesine
Bir ömür daha mı yaşamak gerek?
Dönmek için o günlere

Dedim ya kardelen; yalnızsın
Daha beterim senden
Yaşıyorum ve ayaktayım
Lakin iki omzumun üstünde bir naaş
Ben eskiden aklı selim
Şimdi aklı yarım, sokak lambası kadar yalnızım

Ne zaman gece olup da ötse içim
Geçse belimin ağrısı ve dertler
Çıkmıyorsun serden
Derdime ortak etmem seni
Kıyamam çünkü anladım iyice
Bir ömür daha yok seni sevmeye.

Özledim diyemem sana
Fakat diyebilirim ki;

Yokluğunda geçen her anı ömürden bir günmüş gibi yaşamak çok acıtıyor.

Bir ömür daha gerek bana
Bir ömür daha aşık olmaya
Bir ömür kardelen seninle
Sana şiir yazmaya.