bir ömür boyu açlık
şükretmeyen, karnı tıka basa doluyken de açtır
şükretmeyen, kat kat giyinmişken de başı kabak, ayağı yalındır
şükretmeyen, varlık içinde de çok fakir ve fukaradır
çünkü şükretmeyenin gözü de, gönlü de açtır
bu açlığı ise yolun sonunda bir kaç avuç toprak doyuracaktır…
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta