Bir ömür borcun var bana Şiiri - Cengiz ...

düşününce.....
şöyle adam gibi bir gün yaşamamışız seninle
elini hep görürdüm
kalem tutarken
kitap okurken
yazık
bir kere bile yakmadı elin elimi
bir yangın borcun var bana

deniz
kokunu
rüzgar saçlarını taşırdı
ama
karışmadı hiç kokun kokuma

mevsimli mevsimsiz
açılan gamze çiçeklerini
devşirmedim ya
henüz ödenmemiş bir gülüş borcun var bana

ne özlemlere gebe imiş yüregimiz
cigeri beş para etmezler
sevişirmişte
biz degerken gözlerimiz birbirine
büyük günah sayarmışız kendimizce

arada bunca yıl
bunca yol var ama
gene bak bana öyle
gene yak günışıgı gülüşünle
gecemi

BİR ÖMÜR BORCUN VAR BANA

mayıs 1995