hasta akşamlarda korkardım ay ışığından
arardım annemi ateşler içinde buz gibi bir bardak su
alnıma mı dokunur ellerin anne yoksa yalnızlığın gölgesi mi
dalga kıranlarım yok artık denizlerim hırçın hayalsiz donuk
hiçbirşeye ağlamam annemin kırık sesini duyduğumu saymazsam
tınmam ölümden geride şiirlerim yoksulluğumla zengin öykülü
yalanlarımı bitirdim çocukluğumda bulutsa bulut gülüşse gülüş
Gönlümle oturdum da hüzünlendim o yerde,
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Devamını Oku
Sen nerdesin, ey sevgili, yaz günleri nerde!
Dağlar agarırken konuşmuştuk tepelerde,
Sen nerde o fecrin agaran daglari nerde!
Akşam, güneş artık deniz ufkunda silindi,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta