Bu aralar dışardan bakıyorum kendime baktığım ben miyim yoksa benden kalan mı bilmiyorum sanki herkes Bana ayıp etmiş gibi bir benmişim bu dünyanın aldatılanı gibi geliyor. kendimden çıkıp başka insanlara bakınca fark ediliyor bu düşüncemin altındaki hakikat aslında herkes herkesi aldatıyor kimse kimsenin zerre umrunda değil sanki herkes gün içinde sadece vicdanını yumuşatıyor hepsi bu.
Yalandan tebessümler yağdırıp her şey on numara gibi davranmakta üstümüze yok
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta