Bir Oğlum Olmalıydı Şiiri - Ümit Turhan

Ne isterdim, kundağa sarıp verseler.
Oğlun oldu, müjdeler olsun deseler.
Çizerdim mutluluğun resmini inan,
Bir oğlum olmalıydı, adı Can olan.

İlk adımını atsaydı benle,
Melek gibi uyuyup, yatsaydı benle,
Mis gibi kokusu içime dolan,
Bir oğlum olmalıydı, adı Can olan.

Can derdim ona, canım olurdu.
Kirli dünyada temiz yanım olurdu,
Umutla, yarınlara hep kucak açan,
Bir oğlum olmalıydı, adı Can olan.

Kırgınken hayata, hasta olsam da,
Derdimi suya deyip, yasta olsam da,.
"Baba" deyip, derdime teselli olan,
Bir oğlum olmalıydı, adı Can olan.

Allahım neylerse güzel eyler de,
Bu muydu bize yazan kaderde ?
Kader mi, kısmetmi önüme konan,
Bir oğlum olmalıydı, adı Can olan.

Tatmadım bilemedim, nasıl bir histir,
Artık umudum da sabrıma küstür,
Heveslerim kırılmadan, vaktim dolmadan,
Bir oğlum olmalıydı, adı Can olan.