Bir nehirdin,
ömrümün orta yerinde,
çağlayana dönüp,
denize döküldüğünde anladım.
Sen;
şiirlerimdeki sevgiliydin.
Harf harf düştüğünde anladım.
Bir yalnızlık türküsüydü,
sana olan sözlerim.
İçimi yaktığında anladım.
Dilsizdi kelimelerim,
hırçındı sözlerim.
Yüreğindeki
yağmur sonrası açan,
gökkuşağında anladım.
Gözlerinin güzelliğini,
gözlerindeki
gökkuşağına sarıldığımda,
sendeki beni
gördüğümde anladım...
Kayıt Tarihi : 21.9.2014 23:18:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!