Bir Nehirdi Sanki... Şiiri - Cem Karadeniz

Bir nehirdi sanki engin gözlerin
Sesime ses verdin, umudum oldun
Adeta bir saki, şifa yüreğin
Canıma can kattın, ilacım oldun.

Gün, gecem yalnızdı, beden seferi
Güneşim kararmış, sabahlar gri
Baktım ki etrafta kalmamış biri
Yalnız bırakmadın, yoldaşım oldun.

Sesinle uyandım, sabahlar gibi
Teninde tutuştum, yangınlar gibi
Sevgine tutundum, tek bir dal gibi
Derdimle ağladın, dermanım oldun.

Mutluluk uzaktı yoksun gönlüme,
Yüreğin konaktı bitkin sevgime
Işık oldun, ses oldun kara günüme
Ellerimi tuttun, yarenim oldun.

Bir gün gülümsedin dünyam değişti
Yürek aydınlandı gönül yeşerdi
Koşaradım bahar kapladı şehri
Yanımda yürüdün sevgilim oldun.

Sözün sonu geldi, sazım söylemez
Çığlığım kör oldu, gözlerim görmez
Bilincim köreldi, akıl işlemez,
El verip yaramı sardın sen benim.

Günbegün büyüdü sevdanın seli
Bedenler biroldu, canlar kenetli
Bir gün kucağıma verdin bir gülü
Cemrenazımız’ın annesi oldun..

Cem KARADENİZ
31/10/2012
K. bakkalköy