Bir nehir akıyor içimde
Unuttuğum martı haykırışları geliyor aklıma
kıyısında durup denize hasretliğimi
İçimdeki nehre atıyorum
Deniz kadar derin
Deniz kadar uçsuz bucaksız bir boşluk
Damarlarımdan girip kanıma karışıyor
Sırtımda, taşınmaz yükü göklerin;
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Devamını Oku
Herkes koşar, zıplar, ben yürüyemem!
İsterseniz hayat aşını verin;
Sayılı nimetler bal olsa yemem!
Ey akıl, nasıl delinmez küfen?
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta