Bir nefes aşk Şiiri - Ahmet Nejat Alperen

Konuş ki yıldızlar sönmesin gökte,
O eşsiz parıltı kararmasın inan.

Sessizliğin zehir,
batar her nefeste,

Bir yankı bekliyor senden bu viran can.
Bir kelime yetmez mi kalbime yükte?
Hayır, yük değil o, bir can suyu sanki.
Damarlarımda gezen, en gizli köşkte

Dirilten bir iksir,
her hecesi baki.

Susma ne olursun, bir fısıltı yeter,
Rüzgârın getirdiği ince bir name.
Yokluğun çölünde ruhum can çeker,
O sesinle döner dünya içimde yeniden.

Sesinle çiçekler açar
gönlümde bir yer gözlerinden,
En unutulmuş tohumlar
yeşerir birden.

Kurumuş dallara renk gelir meğer,
Umutlar filizlenir o büyülü sesten.
Konuş ki nefes alsın bu kâinat yine,
Susma ki solmasın içimdeki bahar.
Bir sözünle başlar her şey yeniden,

Senin sesinle var dünya,
seninle yaşar.