Bir Nebze Şiiri - Orhan Gülaçar

Bu kararsız dengede ;
Önce ben sıkıntısı ,
Sonra sen sıkıntısı ,
Gördüklerimiz ...
Tahammül edemediklerimiz ...
Öyle kolay geçmiyor bu sıkıntı ...
Kendi içinde hiçbir sorusu olmayanlar ,
Ne kadar rahatlar !..
Olumsuzluklara o kadar alışıyoruz ki ;
İnsanlık aklımızın arasından kayıp düşüyor .
Gidişatın değişebileceğini umut etmesek ,
Çocukluğumuzu inkar etmiş olacağız .
Bu çektiğimiz sıkıntılar ,
Sonsuza kadar sürecekmiş gibi görünüyor ama
Hayat dün ders verdiği insanları ,
Bir kenarda unutmaz !
Doğuran öldüren zamana inanmamız lazım ...
Yarınlarda hüzünle değil ;
Huzurla dolacak günler mutlaka vardır .
Huzur akıldan doğmaz !
Kalabalıkların fesatlıkları arasından ,
Kalbimizin saflığından yaratılır .
İyi insanlar olduğu müddetçe umut hep vardır .