Bir aşk mahkumuyum hücrem kafessiz
Hasret çeken benim kuruyan sensin
Hâkim karar verdi cezam süresiz
Beni meçhullere sürüyen sensin
Yüreğim ağlarken köşede sessiz
Bir düş yaşıyorum istiharesiz
Ne kadar dirensem gönlüm çaresiz
Aşka koşan benim yürüyen sensin.
Suya hasret çeken toprak misali
Eşini arayan kısrak misali
Dalından ayrılmış yaprak misali
Hasret çeken benim çürüyen sensin
Kanayan yarayı zaman sarsa da
Gönül yaşananı hayra yorsa da
Ruhumda fırtına esip dursa da
Ayrılığa ayak direyen sensin
Kaç aşık sıkıştı aşk kıskacında
Kaç mahkûm asılı kaldı saçında
Bir mum fitiliyim alev içinde
Yanan benim ey aşk eriyen sensin
18.03.2025/Samsun
Kayıt Tarihi : 30.9.2025 07:44:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!