Bir Kuş Hikayesi Şiiri - Ertuğrul Çınar

Yalan öze söz dolmuş öz özünü unutmuş
Kadı kaçıran rüzgarların arkasında kalan yıllar
Yüreğimin köşebendi sel olmuş akan yaşlar
Ağa paşa tanımazken dostun diliyle vurulmuş

Dar günüm daraldım vuruldum da bölündüm
Beni ele yediren aşımı bölüp can söndüren
Kuş nedir bilmezler ki yeri gök görenlerim
Dalda kiraz beklerler kış kapıdan gelirken

Ozan olmak kolaydır derdim şiir olmak zor
Ben yazdığı gibi yaşayan adamlardan isterdim
Gün tüketip kendi tükenen zahar sanır ki bu kar
Uğruna geçti değil iyi ki var olmuş derdim

Karınca toprağa balık sulara muhtaç
Ya düşle bir bakalım kuşlara hiç fark etmez
Olursa bir gün gölün susuz toprağın kıraç
Nerde kanadım diyeceksin bil ki o geri dönmez…..