Ben...
Ona bir an baka kaldım 
Oda bana tebessümle bakmaktaydı 
Utanırdım ona açılmaya 
Oda her seferinde açılıçam sanırdı 
Belki...
Yanılmıyordu 
Aslında onunla konuşabilirdim 
Ona seni seviyorum diyebilirdim 
Ve ben hiçbirini yerine getiremedim
Akşam...
Oldu eve geldim 
Aynanın karşısında söylendim 
İnsan hiç o kıza açılamazmı 
Ona itiraflarda bulunamazmı diye 
Varsın...
Ben olmadan o kız 
Mesut bahtiyar dolaşsın 
Ve benim ağladığımıda 
Aynada kendine baktığında hatırlasın 
Saygılarımla 04,06,2006
İlker KesemenKayıt Tarihi : 24.7.2007 15:33:00
 
 
 
 
 Şiiri Değerlendir
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
 
 



Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!