Ey yar;
Nasıl da özlemin yüreğimi titretiyor. Nasılda cehenem ateşinde beter kızıl narlarda yakıyor bedenimi. Özlemin öyle bir boşluk ki ucu bucağı görünmeyen sonsuzluğun ta kendisi...
Her sabah gözlerimi açtığımda nasılda kamer cemalini gözlerim arar ve yüreğim seni hiseder biliyor musun. Ya akşamları herseyi bırakıp sadece yanında olmayı gül cemaline bakmayı nasıl arzuladığımı ? Soğuk bir kış günü gözlerimi kapatıp seni hayal ederken Peteğin ısısını unutupu sırtımın nasıl da yandığını biliyor musun peki... hatırlıyor musun yürüyüşlerimizi, sevimli gülücüklerini , çocuksu bakışlarını ve benim sana nasıl hayran baktığımı...
Dönülmez akşamın ufkundayız.Vakit çok geç;
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Devamını Oku
Bu son fasıldır ey ömrüm nasıl geçersen geç!
Cihana bir daha gelmek hayal edilse bile,
Avunmak istemeyiz öyle bir teselliyle.
Geniş kanatları boşlukta simsiyah açılan
Ve arkasında güneş doğmayan büyük kapıdan
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta