Kömürlükteydi o, tozlu bir rafta
Elleri kopuktu, göğsü yamalı
Sarıldığı kollar, yoktu etrafta
Kırıktı yüreği, gamdan olmalı
Saçları solmuştu, dökülmüş tel tel
Ona değmemişti, yıllarca bir el
Demese de kimse, o artık güzel
Biri hatırlayıp, onu bulmalı
Uçarken her yanda, onlarca sinek
Çaresiz kalmıştı, oyuncak bebek
İki yanağında, olmuştu benek
Bebeğin çektiği, çile dolmalı
En özel anılar, bağrını deşer
Düşünüp ruhundan, gözyaşı düşer
Bitmemiş her masal, sinede pişer
Tüm kırık bebekler, mutlu kalmalı
Dr. Osman Akçay (Seğmenoğlu)
Osman Akçay
Kayıt Tarihi : 24.5.2025 12:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Bu şiir, Debdebe Edebiyat Sanat Dergisi'nin yaz 2025 tarihli 1. sayısında yayımlanmıştır.
TÜM YORUMLAR (3)