Büyük Tandırda Anamgil ekmek ediyorlardı. Yufka ekmek. 4-5 kadın.
Ben varım, ağabeyim Burhan var, büyük amcamın oğlu Osman var. Satı Ablamın eşi. Bizler için yapılan bazlamayı ayran eşliğinde afiyetle yiyoruz.
Ali Eniştem geldi. Halamın kocası. Ali Keklik, Zabın Ali veya İzzet’in Ali derlerdi. Çok şakacı biriydi. Ne de olsa tek halamızın kocasıydı. Hepimiz Onu çok severdik. İnsanlığıyla sevdirirdi kendini. Teklifsiz girer çıkardı evlerimize.
Anamgile “Kolay gelsin, bereketli olsun” u çekince “Ali bazlama yapalım da ye” teklifinde bulundular.
Bana dünya ' yı sorma sakın...!
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Devamını Oku
Çünkü ben ; onunla dönmüyorum...
Bana insanları sorma sakın...!
Çünkü ben ; onlardan uzak yaşıyorum...
Bana kendimi sorma sakın...!
Çünkü ben ; kendimi sende arıyorum...
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta