Bir Katre Şiiri - Fatima Ahmet

..Bir Katre..
Nurunu giyinip ruhumu serdim,
Bu yorgun yürekle başımı eğdim.
“Ya Allah!” diyerek feraha erdim,
Bir kuş misali semalara değdim.

Yaşlarla yıkanan gönüle aktım,
Duada harlanan çırayı yaktım.
Aynaya yansıyan ömrüme baktım,
Bir damladan başka ben hiçbir şeydim.

Nurun cemalime sonsuz nur saçar,
El-Fettah zikriyle kapıları açar.
Yüreğim hüzünlü, gönlümse nâçar;
Ey sevgili, sensiz cihanda neydim?

Verdiğin gayretle nefsimi yendim,
Pervane misali aşkınla yandım.
Gece sükûtunda lâl olan bendim,
Mehtapta akseden solgun gölgeydim.

Rızana ermekti gönlümde niyet,
Kalbime işlendi nakışlı ayet.
Deryâna düşmeden bulmadım afiyet,
Nağmede üflenen hüzünlü neydim.

Canâna meftun cân olamadım,
Muammada doğan tan olamadım.
Kararmış kalplere kan olamadım;
Yâ Rab, o kapında ben bir köleydim.

..Fatima Ahmet..
..13.11.2025..